بررسی آثار هیپوتیروئیدی بر روی ترمیم استخوان در موش‌های صحرایی بالغ ماده

یکی از مهمترین تنظیم‌کننده‌های تکامل و متابولیسم استخوان، هورمون‌های تیروئید می‌باشند، افزایش هورمون‌های تیروئید در خون میزان جذب استخوان را افزایش می‌دهد، با این وجود، مکانیسمی که از طریق آن هورمون‌های تیروئید فعالیت و رشد استئوکلاستها را موجب می‌شوند، هنوز ناشناخته مانده است. پژوهش حاضر با روش تجربی (experimental) انجام شده است و در آن آثار هیپوتیروئیدی بر ترمیم استخوان مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق 60 رأس موش صحرایی بالغ ماده به طور تصادفی به دو گروه 30 رأسی تقسیم شدند، گروه اول به عنوان شاهد و گروه دوم از طریق محلول پودر متی‌مازول در آب خوراکی به عنوان گروه تجربی هیپوتیروئید شدند. سطح داخلی استخوان درشت‌نی در تمام موش‌ها توسط مته دندانپزشکی سوراخ گردید. سه هفته پس از نقص استخوان تمام موش‌ها بوسیله اتر کشته شدند، از محل نقص استخوان بافت برداری شد و تمام نمونه‌ها مورد مطالعات هیستومورفومتریک قرار گرفتند. تعداد سلول‌های استئوبلاست در بافت ترمیمی گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود. در صورتی که تعداد استئوکلاستها در بافت ترمیمی گروه تجربی بیشتر بود، ضخامت پریوست در محل ترمیم در گروه شاهد بیشتر از گروه تجربی بود، رشد طولانی استخوان درشت‌نی نیز در گروه شاهد بیشتر بود. محل نقص استخوانی در گروه تجربی کاملاً از بافت ترمیمی پر نشده بود. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که کاهش هورمون‌های تیروئید به طور معنی‌داری ترمیم استخوان را به تأخیر می‌اندازد. این نتیجه در ارتباط با بروز عدم تکامل استخوانی در جنین مادران هیپوتیروئید قابل تأمل و تحقیق بیشتر است.